Kongregacja Nauki Wiary (tłumaczona także jako Kongregacja Doktryny Wiary lub Kongregacja ds. Wiary) – jedna z dziewięciu kongregacji Kurii Rzymskiej.
21 lipca 1542 Papież Paweł III ogłosił konstytucję apostolską Licet ab initio powołując Święte Oficjum w celu "zachowania i obrony jedności wiary oraz wykrywania i zwalczania błędów oraz fałszywych doktryn". Początkowo miała charakter tymczasowy, ale w 1564 Pius IV przekształcił ją w stałą kongregację Kurii Rzymskiej, co w 1588 potwierdził Sykstus V, nadając jej zarazem honorowy prymat wśród wszystkich kongregacji. W tej postaci działała ona do 1965.
7 grudnia 1965 decyzją Pawła VI, jej nazwę zmieniono na Świętą Kongregację Nauki Wiary a W 1983 jej nazwę zmieniono na Kongregację Nauki Wiary.
Podstawowym zadaniem Kongregacji jest dbanie o prawowierne głoszenie i obronę wiary katolickiej w całym Kościele. Do jej kompetencji należą wszystkie sprawy, dotyczące doktryny wiary lub moralności. Kongregacja odpowiada za weryfikację pism teologicznych pod kątem zgodności z wiarą katolicką oraz czuwa nad pracami Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej.