Dietrich Bonhoeffer (ur. 4 lutego 1906 we Wrocławiu, zm. 9 kwietnia 1945 w obozie koncentracyjnym Flossenbürg w Bawarii, przy granicy Niemiec z Czechami), niemiecki duchowny ewangelicki, teolog i antyfaszysta.
Podjął studia teologiczne w Tybindze już w wieku lat 17, kontynuował je w Berlinie. Za pracę pt. Sanctorum communio ("Świętych obcowanie") otrzymał tytuł doktora teologii. W 1930 habilitował się i otrzymał stanowisko docenta berlińskiego uniwersytetu. 5.09.1930 wyjechał na studia w Union Theological Seminary w Nowym Jorku.
Od 1933 Bonhoeffer poświęcając się pracy duszpasterskiej. W latach 1933-1935 wyjechał do Londynu, gdzie był pastorem. Po powrocie do kraju wstąpił do Kościoła Wyznającego. Bonhoeffer zdecydowanie i aktywnie przeciwstawiał się ideologii nazistowskiej widząc w niej zagrożenie dla chrześcijan, dla Niemców i dla ludzkości. Już w 1934 roku na ekumenicznym zjeździe młodych protestantów w Danii kreślił wizje wojny, którą może wywołać nazizm.
W 1935 pozbawiony został urzędowo prawa do nauczania. Stworzył wówczas półlegalne seminarium duchowne w Finkenwalde (Szczecin-Zdroje). Wspólnota ta stała w całkowitej opozycji do ówczesnego "urzędowego" luteranizmu niemieckiego, popierającego nazizm i realizującego jego ideologię.
Pod koniec 1938 nawiązał kontakt z opozycyją w armii niemieckiej. Wiosną 1939 odwiedził Anglię, gdzie rozmawiał z biskupem Chichester, Georgiem Bellem i występował jako przedstawiciel opozycji wobec Hitlera, a następnie Stany Zjednoczone, skąd wrócił w 1940.
Podczas jednej ze swoich podróży do Sztokholmu przekazał Brytyjczykom dowody eksterminacji Żydów oraz zwrócił się do nich w imieniu grupy spiskowców o pomoc w usunięciu Hitlera. Brytyjczycy potraktowali jednak przekazaną prośbę jako prowokację i nie zareagowali.
W styczniu 1943 zaręczył się z Marią von Wedemayer, a 5 kwietnia został aresztowany pod ogólnym zarzutem "osłabiania potencjału wojennego Niemiec".
Nie skorzystał z możliwości ucieczki z więzienia, a po nieudanym zamachu na Hitlera 20.07.1944 został w październiku 1944 przeniesiony ponownie do więzienia gestapo. Stamtąd trafił do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie, gdzie został stracony na szubienicy.