Wstęp

Zabacz prezentację

Co robić i jak żyć, aby wytrwać do końca?

Istnienie zła na tym świecie jest TYLKO KWESTIĄ CZASU! Dla jednych kończy się w momencie śmierci i przejścia do Boga, ale definitywnie skończy się w Dniu Pańskim, przy ponownym przyjściu Jezusa - Paruzji.
Całe Pismo Święte poucza nas o tym, że nasze życie jest tak naprawdę bramą i testem przed tym, co nadchodzi - co wieczne, wobec czego ta chwila, którą tu spędzamy jest warta, aby przeżyć ją w maksymalnym skupieniu na przylgnięciu do Boga:
Kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony (Mt 10:22; Mt 24:13; Mk 13:13)
(…) Zwycięzcy dam spożyć owoc z drzewa życia, które jest w raju Boga. (Ap 2:7)
(…) Zwycięzcy śmierć druga na pewno nie wyrządzi szkody. (Ap 2:11)
(…) Zwycięzcy dam manny ukrytej i dam mu biały kamyk, a na kamyku wypisane imię nowe, którego nikt nie zna oprócz tego, kto je otrzymuje. (Ap 2:17)
A zwycięzcy i temu, co czynów mych strzeże do końca, dam władzę nad poganami, a rózgą żelazną będzie ich pasł: jak naczynie gliniane będą rozbici - jak i Ja to wziąłem od mojego Ojca - i dam mu gwiazdę poranną. (Ap 2:26-28)
Tak szaty białe przywdzieje zwycięzca, i z księgi życia imienia jego nie wymażę. I wyznam imię jego przed moim Ojcem i Jego aniołami. (Ap 3:5)
Zwycięzcę uczynię filarem w świątyni Boga mojego i już nie wyjdzie na zewnątrz. I na nim imię Boga mojego napiszę i imię miasta Boga mojego, Nowego Jeruzalem, co z nieba zstępuje od mego Boga, i moje nowe imię. (Ap 3:12)
Zwycięzcy dam zasiąść ze Mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem z mym Ojcem na Jego tronie. (Ap 3:21)
Do końca naszych dni jesteśmy w drodze - Pismo Święte nazywa nas wręcz pielgrzymami, w drodze do Ojczyzny, z dala od Pana (2 Kor 5:6; Hbr 11:13). Dopóki więc pozostajemy w ciele, jesteśmy ciągle w procesie zbawienia, które już się dokonało - na krzyżu, trwa lecz dopełni się w Dniu Chrystusa:
1. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? (Rz 8:24)
2. Nauka bowiem krzyża głupstwem jest dla tych, co idą na zatracenie, mocą Bożą zaś dla nas, którzy dostępujemy zbawienia (1 Kor 1:18)
3. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni (Rz 5:9)
Bóg nie prowadzi nas w życiu w sposób monotonny i nudny, ale ciekawy, pełen różnorodnych wezwań i prób, bo On karci i ćwiczy tych, których miłuje:
Ja wszystkich, których kocham, karcę i ćwiczę. Bądź więc gorliwy i nawróć się! (Ap 3:19) Szczęśliwy, kogo Bóg karci, więc nie odrzucaj nagan Wszechmocnego. (Hi 5:17) Bowiem karci Pan, kogo miłuje, jak ojciec syna, którego lubi. (Prz 3:12) Nie kocha syna, kto rózgi żałuje, kto kocha go - w porę go karci. (Przy 13:24)
W sezonach - podobnie jak w różnych porach roku - dzieją się różne rzeczy i Bóg inaczej nas w nich prowadzi i innych rzeczy uczy - podobnie jak to opisuje księga Pieśni nad Pieśniami:
1. Bóg zbliża się do nas i daje nam odczuwać Swą Obecność
2. ukrywa przed nami Swą Twarz, abyśmy mogli Go szukać
3. pozwala nam doświadczać Swojej mocy
4. pozwala nam doświadczać własnej słabości
Najważniejsze jednak jest, aby w każdym sezonie okazać Bogu wierność i posłuszeństwo w każdej sytuacji, a w przypadku upadku natychmiast podnieść się, pokutować i nawrócić się
Dlaczego tak właśnie się dzieje i jaki jest tego cel? Bo Bóg chce nas nauczyć, że On jest najważniejszy - nie Jego dary, Jego moc, Jego cuda i znaki - TYLKO BÓG w wszystko po to, abyśmy zrozumieli, to, co najważniejsze:
- serce = emocje, uczucia,
- dusza = osobowość (twórczość, kreatywność),
- siła = zasobym, jakie posiadamy (pieniądze, czas, siła fizyczna).
Do tego wszystkiego jeszcze dochodzi kwestia jakości tej miłości - powinna być ona "tą pierwotną miłością" - szaloną i namiętną, jak również tą "drugą miłością" - stateczną i wierną:
Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. (Ap 2:4)
Miłość pierwotną zawsze można odzyskać - sam Jezus daje nam wskazówki jak to zrobić (Ap 2:5):
1. przypomnienie sobie (gr. rozmyślanie, przypomnienie i odpowiedź) skąd spadliśmy, czego doświadczyliśmy, zanim zostaliśmy zniszczeni,
2. nawrócenie, pokuta, zmiana myślenia,
3. podjęcie pierwszych czynów
Ostrzega nas jednocześnie, że konsekwencją braku tej pierwotnej milości jest "poruszenie, wstrząśnięcie całego świecznika - czyli kościoła" (Ap 2:5)

Zwycięzca odziedziczy…

Chrześcijaństwo to nie hobby dla grzecznych, które możesz uprawiać w wolnych chwilach swojego życia!
Potrzeba dziś olbrzymiej odwagi, aby żyć życiem Ewangelii i naśladować Jezusa - ale dobra nowina jest taka, że jest to możliwe!
Jak więc wzrastać, być wiernym Bogu i żyć tak, aby zwyciężać i na końcu otrzymać wieniec chwały? Oto siedem punktów, które z pewnością nam w tym pomogą:
1. Módl się codziennie
2. Pość co tydzień
3. Czyń sprawiedliwość
4. Żyj święcie
5. Prowadź innych sumiennie
6. Dawaj hojnie
7. Mów odważnie