Nadchodzące zwycięstwo (Za 1:1-2:4)

Przesłanie i znaczenie księgi

Księga Zachariasza podkreśla żarliwość Boga i jego pełne chwały plany dla Jerozolimy, Żydów i ziemi Izraela (Za 1:12–2:12; 8:2-22). To wyjaśnia, że Jezus będzie widziany jako Mesjasz w swojej wszechwładzy we wszystkich narodach (Za 2:11; 6:12-13; 9:10; 14;12;10; 14,10,17).

Świątynia w Jerozolimie będzie centrum uwielbienia na ziemi w tysiącletnim Królestwie (Za 14:16). Tak więc przesłanie tej księgi jest szczególnie istotne dla ruchu modlitewnego w tym czasie, ponieważ jest "ciągłość” między nim a centrum uwielbienia w Jeruzalem w Tysiącletnim Królestwie. Pan nazwał świątynię Zorobabela "domem modlitwy” (Iz 56:7), a Jezus to potwierdził (Mt 21:13).

Zachariasz wzywał Izrael do pokuty i nawrócenia do Pana, i obiecał, że on do nich powróci. Księga Zachariasza została napisana ku zachęcie Izraela w czasie rozpaczy. Jest to więc zaskakujące, że pierwszym przesłaniem było wezwanie do pokuty z ostrzeżeniem przed sądem (Za 1:1-6). Jest to jedna z najmocniejszych przesłań dot. pokuty w biblii, i jest fundamentem dla przesłania nadziei, zawartego w tej księdze. Prawdziwe przesłanie o miłości i nadziei musi zawierać wezwanie do pokuty.

Tak mówi Pan Zastępów: Nawróćcie się do Mnie - wyrocznia Pana Zastępów - a Ja nawrócę się do was - mówi Pan Zastępów. (Za 1:3)

Nawróćcie się do mnie: Pan wzywa swój lud do pokuty, wiedząc, że jest to jedyny sposób, żeby byli w stanie żyć w radości i błogosławieństwie głębokiej relacji z Nim

Emocje Boga: Zachariasz wyróżnia cztery Boże emocje – żarliwość, gniew, miłosierdzie i cierpliwość:

Rozgłaszaj…: Darzę Jeruzalem i Syjon ogromna miłością. (Za 1:14)

Tak mówi Pan Zastępów: Zazdrosna miłość moja obejmuje Syjon. (Za 8:2)

Bóg darzy Jerozolimę ogromną miłością (Za 1:14; 8:2), z miłosierdziem postępuje z grzechami swoich ludzi (Za 1:12,16; 7:9; 10:6). Zatem On pociesza ją (Za 1:13, 17) swoim chwalebnym planem dla jej przyszłości. Pan rozgniewał się na Jerozolimę (Za 1:2,12) na krótki czas (Za 1:15). Jednak był wyjątkowo zły na narody, które ją prześladowały.

Głoście: Księga Zachariasza jest przesłaniem zwiastunów, które musi być głoszone (Za 1:14, 17). Cały przesłanie musi być ogłoszone w pokoleniu, w którym nastąpią wydarzenia z księgi.

Negatywna część spojrzenia Pana na Izraela i narody jest trudna do powiedzenia. Tak więc Zachariasz potrzebował nakazu aby głosić pełne przesłanie, które otrzymał. Nie bagatelizował prawdy o sądzie Bożym lub potrzeby pokuty w jego przesłaniu o miłości i nadziei. To spowodowało, że miał problemy z przywódcami w tych czasach, zarówno pogan, jak i Żydów. Został zamęczony przez przywódców żydowskich, których najwyraźniej rozgniewały jego kazania (Mt 23:34; Łk 11:51).

…do krwi Zachariasza, syna Barachiasza którego zamordowaliście między przybytkiem a ołtarzem. (Mt 23:34)

Nie ma sprzeczności w osobowości Boga, gdy objawia swoje różne emocje, np. miłosierdzie i gniew. Nie ma też żadnej sprzeczności w Nim, kiedy uwalnia swoje dyscyplinujące wyroki aby przygotować swoich ludzi do miłosierdzia. On nigdy nie wstrzymuje jednej swojej cechy, aby objawić inną.

Wprowadzenie do księgi (Za 1:1)

Czas w Księdze Zachariasza (Za 1:1) jest opisywany czasami rządów Dariusza, ponieważ nie było w tym czasie króla w Izraelu. Wskazuje to na czasy pogan (Łk 21:24), kiedy poganie kontrolowali całość lub część Jerozolimy. Zaczęło się od Nabuchodonozora i potrwa do powrotu Jezusa.

Ósmego miesiąca, w drugim roku panowania Dariusza, Pan skierował to słowo do proroka Zachariasza, syna Berekiasza, syna Iddo (Za 1:1)

Ósmy miesiąc: Dariusz I lub Dariusz Wielki, król Persji, panował od 522 do 486 r. p.n.e. To wezwanie do pokuty zostało wypowiedziane w listopadzie 520 r. p.n.e. w trzy miesiące po rozpoczęciu służby Aggeusza 29 sierpnia. Przekazał cztery przesłania od sierpnia do grudnia 520 r. p.n.e. by pobudzić Izrael do działania:

Syn Iddo: Genealogia w ks. Ezdrasza nie wspomina ojca Zachariasza, Berekiasza, ale tylko jego bardziej znaczącego dziadka Iddo (Ezd 5:1: 6:14). Słowo bēn może być przetłumaczone jako "wnuka". Iddo był kapłanem, który wrócił z niewoli babilońskiej (Ne 12:04, 16).

Pierwsze proroctwo (Za 1:1-3): Wezwanie do pokuty

Pierwsze przesłanie Zachariasza to wezwanie to pokuty (Za 1:1-3)

Pan skierował to słowo do proroka Zachariasza, syna Berekiasza, syna Iddo: Pan był bardzo zagniewany na waszych przodków. Powiedz im więc: Tak mówi Pan Zastępów: Nawróćcie się do Mnie - wyrocznia Pana Zastępów - a Ja nawrócę się do was - mówi Pan Zastępów. (Za 1:1-3)

Nawróćcie się do mnie: Pokuta to wezwanie do życia w zgodzie z Bożym Słowem. Polega ona na zwróceniu się do Pana (Za 1:3) i odwróceniu się od grzechu (Za 1:4). Jezus, Jan Chrzciciel, apostołowie i wszyscy prorocy odważnie wzywali ludzi do nawrócenia. Wezwanie do nawrócenia było fundamentalne dla posługi Jezusa (Mt 4:17), Jana Chrzciciela (Mt 3:2), Piotra (Dz 3:19) i Paweł (Dz 17:30). Więcej informacji znajduje się w Mt 9:13, 11:20-21; 12:41; Mk 1:4,15; 2:17; 6:12; Łk 3:3-8; 5:32; 10:13; 11:32; 15:7,10; 16,30; 17,3-4; 24:47, Dz 2:32; 3:19; 5:31, 8,22: 11:18, 13,24, 17:30, 19:4, 20:21: 26:20, Rz 2:4, 2 Kor 7:9-10; 12:21; 2 Tm 2:25, Hbr 6:1,6; 2 P 3:9; Ap 2:5, 9:20-21.

Nie bądźcie jak wasi przodkowie, których napominali dawniejsi prorocy: Porzućcie drogi złe i swoje złe czyny - wyrocznia PANA Zastępów. Ale oni nie usłuchali i zlekceważyli Mnie - mówi Pan. Gdzież są teraz wasi przodkowie? A może prorocy żyją wiecznie? A jednak czyż słowa moje i moje rozkazy, które wydałem sługom moim, prorokom, nie spełniły się na waszych przodkach? I nawracając się, przyznali: Jak zamierzył PAN Zastępów postąpić z nami stosownie do czynów i złości naszych - tak wobec nas postąpił. (Za 1:4-6)

Słowa Boga spełniło się na Izraelu: Boże słowo o sądzie "spełniło się" na Izraelu gdy posłał ich do niewoli babilońskiej z powodu ich złych dróg. Słowo Boże zawsze dosięga buntu, ponieważ nie może powrócić do Niego puste, nie wypełniając swojego zadanie (Iz 55:11).

Jeśli nie usłuchasz głosu Pana, Boga swego, i nie wykonasz pilnie wszystkich poleceń i praw, które ja dzisiaj tobie daję, spadną na ciebie wszystkie te przekleństwa i dotkną cię. Spadną na ciebie wszystkie te przekleństwa, będą cię ścigały i dosięgną cię, aż cię zniszczą, bo nie słuchałeś głosu Pana, Boga swego, by strzec nakazów i praw, które na ciebie nałożył. (Pwt 28:15,45)

Nawrócili się: Ludzie z czasów Zachariasza pokutowali słysząc swoje przesłanie o pokucie (Za 1:6). W efekcie to pokolenie otrzymało Boże błogosławieństwo (Za 8:9-15). Niektórzy twierdzą, że dzisiaj ludzie nie odpowiedzą na staromodne przesłanie o pokucie. Słowo Boże z pewnością dosięgnie każdego "popularnego" trendu, który jest zakorzeniony w kompromisie.

Wtedy uznają przestępstwo swoje i przestępstwo swoich przodków… ażeby upokorzyło się ich nieobrzezane serce i ażeby zapłacili za swoje przestępstwo. Wtedy przypomnę sobie moje przymierze… Ale przedtem ziemia będzie opuszczona przez nich… a oni będą spłacać swoje przestępstwo, ponieważ odrzucili moje wyroki i brzydzili się moimi ustawami. Jednakże nawet wtedy, kiedy będę w kraju nieprzyjacielskim, nie odrzucę ich… (Lb 26:40-44)

Gdzie są wasi przodkowie: Zachariasz wzywał ich do rozważenia owoców, jakie zebrali ich ojcowie, przez to, że ignorowali Boże przykazania. Prorocy, którzy ich ostrzegali pomarli, ale ich ostrzeżenia nie umarły razem z nimi. Boże słowa, z ich ust, ciągle mają dzisiaj swoje znaczenie.

Gdzież są teraz wasi przodkowie? A może prorocy żyją wiecznie? (Za 1:5)

Okres życia człowieka na ziemi jest krótki, ale Boże Słowo wykracza poza każde pokolenia. Jest konsekwentne I niezawodne przez tysiąclecia. Pokolenie Zachariasza przyznało, że Pan sądził ich ponieważ tak właśnie obiecał, że postąpi kiedy nie będą jemu posłuszni. (Pwt 28:15, 45).

Przedstawienie pierwszej wizji (Za 1:7)

Drugie przesłanie Zachariasza zawierało osiem wizji, które widział w ciągu jednej nocy (Za 1:7-6:8). Te wizje koncentrowały się na przyszłości Izraela, w szczególności Jerozolimy I świątyni. Nie wypełniły się one za dni Zachariasza. Miały one na celu zachęcić ludzi, aby wytrwali przy budowie świątyni. Są one pomocne wszystkim, którzy budują domy modlitwy.

Pierwsza wizja podkreślała fakt, że Bóg był gorliwy względem swojego ludu, że odbuduje Jeruzalem I świątynię swoją chwałą oraz, że nie odrzuci On Izraela, w czasie, kiedy byli oni pod kontrola pogan.

Dwudziestego czwartego dnia jedenastego miesiąca (tj. w Szabat); na naszych kalendarza było by to 15 Luty, 519 r. p.n.e. (Za 1:7). Było to trzy miesiące po pierwszym przesłaniu Zachariasza na temat opamiętania w listopadzie. Piec miesięcy wcześniej, tego samego dnia (24 w Szabat) rozpoczęła się na nowo odbudowa świątynia, gdyż ludzie zostali poruszeni przez prorokowanie Aggeusza. (Ag 1:14-15).

Dwudziestego czwartego dnia miesiąca jedenastego, czyli miesiąca Szebat, w drugim roku panowania Dariusza, PAN skierował to słowo do proroka Zachariasza… (Za 1:7)

Wizja pierwsza: Mężczyzna na kasztanowatym koniu (Za 1:7–17)

Podsumowanie: Zachariasz ujrzał mężczyznę (jeźdźca), jadącego na kasztanowatym koniu pośród gaju mitrowych drzew w dolinie. Podążał za nim zaprzęg kasztanowatych, karych i białych koni. (Za 1:9). Ów mężczyzna był Aniołem Pana, the wcieleniem Chrystusa, który pojawił się w postaci anioła. (Za 1:12). Mężczyzna ten wyjaśnił, ze konie niosły anielskich jeźdźców, którzy patrolowali ziemię. (Za 1:10). Ów anielscy zwiadowcy relacjonowali Panu, że w tamtym czasie panował “pokój” od wojen i buntów między narodami ziemi (Za 1:11,15).

Miałem widzenie w nocy: Oto jakiś jeździec na koniu kasztanowatym stał wśród mirtów w dolinie, a za nim konie kasztanowate, kare i białe. Zapytałem: Co to znaczy - panie mój? Anioł, który mówił do mnie, odpowiedział: Wyjaśnię ci ich znaczenie. W tej chwili odezwał się jeździec stojący wśród mirtów i odpowiedział tymi słowami: To są ci, których PAN posłał, aby obiegli ziemie. Lecz oni sami zwrócili się do anioła PAŃSKIEGO, który stał wśród mirtów, i oznajmili: Przeszliśmy ziemie wzdłuż i wszerz - a oto wszędzie panuje pokój. (Za 1:8-11)

Większość komentatorów dostrzega tylko dwóch aniołów w tym fragmencie Pisma-Anioła Pana (lub jeźdźca wśród mirtów; Za 1:8, 10) i “anioła, który ze mną rozmawiał” (Za 1:9, 13-14).

Jeździec: Mężczyzna jadący na kasztanowatym koniu (Za 1:8) nie jest do końca określony w całym tym fragmencie. Większość konserwatywnych komentatorów zgadza się z tym, że mąż wśród mirtów w wersetach 8 i 10 jest tym samym, który stał wśród mirtów w wersecie 11. Jest on prawdopodobnie tym samym mężczyzną, który zmierzył Jeruzalem w trzeciej wizji. (Za 2:1-2).

Anioł Pański: Anioł Pański jest ucieleśnieniem Chrystusa, który również pojawia się w Ks. Zachariasza 3,1-2. Anioł Pański zwraca się do Pana, jako do innej osoby. (Za 1:12). W niektórych fragmentach Anioł jest osobną postacią niż Bóg, ale potem jest opisywany jakoby on był Bogiem. (Rdz 16:7-13; 31:11-13; Wy 3:2-6, 14; 23:20-22; Lb 22:22-35; Sdz 6:11-18).

Anioł, który ze mną rozmawiał: Anioł, który interpretował rozmawiał z Zachariaszem podczas tych nocnych objawień, aby pomóc mu je zrozumieć (Za 1:9,13,14,19; 2:3; 4:1,4; 5:5,10; 6:4). To także ten sam anioł, który jest nazwany ,,moim panem” (Za 1:9). Anioł, który interpretował, zamierzał wyjaśnić znaczenie koni (Za 1:9), lecz mąż ten przemówił głośniej by wyjaśnić ich rolę, jaką odgrywali wraz z aniołami patrolującymi (Za 1:10).

Co to znaczy: Zachariasz poprosił o wyjaśnienie, na temat koni (Za 1:9). Anioł interpretujący opisał je jako anielskich strażników całej ziemi, którzy relacjonowali wszystko Bogu. (Za 1:10-11). Zachariasz zapytał, aż siedem razy: “Co to znaczy – panie mój?” (Za 1:9, 19, 21; 4:4, 11:12; 6:4).

Obiegli ziemię: Anielscy jeźdźcy, którzy obiegli ziemie (Za 1:10) na barwnych koniach (Za 1:8) patrolowali ziemię i zdawali relacje Panu (1:11). Pomiędzy duchową rzeczywistością, a fizyczną zachodzi głęboka interakcja. (Za 1:8-11; 2:1-4; 3:1-5; 6:1-8; Dn 10:12-13, 20-21; Ef 6:12; Ap 6:1-8; 12:7-9).

Wszędzie panuje pokój: Patrolujący aniołowie zgłosili odpoczynek lub pokój na ziemi w 520 r. p.n.e. po tym jak Cyrus pokonał Babilon. (w 539 r. p.n.e. ). Ten odpoczynek, lub pokój, (1:15) mówił o czasie, jaki miał miejsce w podbitych narodach, podczas panowania Persji, bez otwartych rewolt ani występowania poważnych zbrojnych konfliktów.

Mirt: Drzewa mirtu są symbolem Izraela. Mirt jest zawsze zielonym drzewem, który wyrasta do ok. 8 stóp. Uniżony mirt, bardziej niż wyniosły, wysoki cedr, symbolizuje Izrael. Konary Mirtu były używane do robienia przedsionków na Święto Namiotów, które proroczo mówi o zbawieniu Izraela (Ne 8:15). Były one również ubierane przez pana młodego w starożytnym Izraelu.

Stał wśród mirtów: Człowiek stojący wśród mirtów symbolizował Pana stojącego pośród ludzi Izraela tj. będącego głęboko z nimi związanym. Patrzy On na wszystko, co się im przydarza i nawet wstawia się do Boga, by uwolnił swoje miłosierdzie nad nimi. (Za 1:12).

W dolinie: Targam i Talmud tłumaczą to jako ,,dolinę” Dolina mówi o niskiej pozycji Izraela i tym, że był on zakryty przed widokiem świata. Innymi słowy, wskazuje on na kryzysową pozycję Izraela za dni Zachariasza. Mirty rosną w dolinie.

Ci: Poprzednikami “ich,” “ci,” i “my” w wersetach 9-11 są patrolujący aniołowie (Za 1:10) którzy jeździli na trzech barwnych koniach (Za 1:8).

Konie (Za 1:8)

Kolorami koni były: kasztanowaty, kary oraz biały (Za 1:8). Kolory prawdopodobnie oznaczały ich misję. Jeźdźcy anielscy na koniach, patrolujący ziemię sugerują wojskowy kontekst (Za 1:10).

Miałem widzenie w nocy: Oto jakiś jeździec na koniu kasztanowatym stał wśród mirtów w dolinie, a za nim konie kasztanowate, kare i białe. (Za 1:8)

W niebiańskiej rzeczywistości występują konie. Eliasz i Elizeusz widzieli konie z ich niebiańskimi rydwanami (2 Krl 2:11; 6:17). Jezus powróci na koniu, wraz ze świętymi również jadącymi na koniach (Ap 19:11,14).

Cztery: Liczba cztery jest numerem ziemi; numerem ogólnoświatowym. Mówi ona o czterech krańcach ziemi, które są dotknięte Bożymi sądami (Za 1:11; 6:5).

Cztery zaprzęgi konne w Zachariaszu (Za 1:8-11; 6:1-8) wydaja się być związane z czterema końmi (Ap 6:1-8). U Zachariasza, znaczenie kolorów poszczególnych koni nie jest jasne. Jednakże w Apokalipsie 6, znaczenie każdego koloru jest wyraźnie pokazane.

Kasztanowate konie: Koń czerwony symbolizuje wylew krwi podczas wojny. Jan ujrzał jeźdźca na czerwonym koniu, któremu dano miecz by ugodził ziemię wojną. (Ap 6:4). Mąż jadący na czerwonym koniu symbolizuje nieuchronny sąd, który odbędzie się nad narodami, które uciskały naród Izraela. (Za 1:21). Izajasz opisuje Mesjasza nadciągającego do Izraela w czerwonych szatach, ponieważ jest to dzień zemsty (Iz 63:1-6).

Konie srokate: Hebrajskie słowo seruqim przetłumaczone jako ,,srokate” może również oznaczać ,,cętkowane lub ,,pomieszany kolor. ” Nazwa ta nie jest znana stuprocentowo. Jest to prawdopodobnie kolor pomieszany lub kombinacja kolorów oznaczająca misję, niosącą z sobą zarówno osąd jak i miłosierdzie.

Konie białe: Kolor biały jest symbolem zwycięstwa, związany z wystąpieniem naprzód by podbijać (Ap 6:2).

Konie czarne: Czarny koń mówi o żałobie wywołanej ogólnoświatowym głodem. (Ap 6:5).

Konie trupio blade: Trupio blady koń jest kojarzony z śmiercią fizyczną. (Ap 6:8). Greckie słowo chloros jest tłumaczone jako “blady” (popielaty albo nakrapiana zieleń), która reprezentuje bladość śmierci i rozkładu zwłok.

Anioł pana wstawiał się za Izraelem (Za 1:12-13)

Anioł Pana wstawiał się za Izraelem; o uwolnienie miłosierdzia i pocieszenia dla nich (Za 1:12-13). Wstawiennictwo Jezusa jest nadzieją dla Izraela - Arcykapłan modli się o Izrael.

Wtedy anioł PAŃSKI zapytał tymi słowami: PANIE Zastępów, czy długo jeszcze nie przebaczysz Jerozolimie i miastom Judy, na które gniewasz się już lat siedemdziesiąt? W odpowiedzi danej aniołowi, który mówił do mnie, słowa Pana zabrzmiały zmiłowaniem i pociecha. (Za 1:12-13)

Czy długo jeszcze: Wiadomość o tym, że pogańskie narody żyły w pokoju, zniechęcała przebywających w Jeruzalem, które dalej było spustoszone. Anioł Pana tym poruszony, modlił się o zakończenie okresu klęski- zniszczenia związanego z siedemdziesięcioma latami ucisku zapowiadanego przez proroka Jeremiasza. (Jr 25:11-12). Ten okres już się zakończył, dlaczego więc Jerozolima była ciągle rujnowana i znajdowała się pod jarzmem pogan?

Siedemdziesiąt lat: Istnieją dwa główne poglądy na temat siedemdziesięciu lat wygnania babilońskiego. Pierwszy pogląd:, że okres ten rozpoczął się w 606 r. p.n.e. kiedy to pierwsi żydowscy niewolnicy powrócili do Jeruzalem. Drugi pogląd mówi, że rozpoczęło się to w 586 r. p.n.e. wraz ze zniszczeniem świątyni I trwało do czasu, gdy świątynia została odbudowana w 516 r. p.n.e. Pan prawdopodobnie zamierzył to podwójne odniesienie, więc dwa podejścia mogą być w zasadzie stosowane. Siedemdziesiąt lat wypełniło się z zaskakującą precyzją według tych obydwu obliczeń.

Słowa pocieszenia: Boża odpowiedź na wstawiennictwo została przekazana aniołowi- interpretującemu (Za 1:14). Ta wiadomość pociechy zawierała objawienie Bożej gorliwości i Jego obietnicy pełnej odbudowy Jeruzalem, świątyni oraz wielu izraelskich miast. (Za 1:14-17). Słowo pociecha (Za 1:13) jest tym samym słowem, którego użył Izajasz, kiedy prorokował o Izraelu w czasach ostatecznych (Iz 40:1-2).

Pocieszcie, pocieszcie mój lud! - mówi wasz Bóg. Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie swe grzechy. (Iz 40:1-2)

Przesłanie pociechy (Za 1:13-17)

Zachariaszowi zostało zlecone szczególne przesłanie do ogłoszenia. (Za 1:13-17). Jest to pierwsza z czterech proroczych przemów, które otrzymał Zachariasz dotyczące ośmiu wizji, które ujrzał podczas jednej nocy (Za 1:14-17; 2:10-17; 4:6-10; 6:9-15). Jeruzalem oraz Syjon są tutaj równoznaczne. Użycie podwójnych nazw na jedno miasto sugeruje wszystko co jest związane z Jeruzalem z przeszłości i z Syjonem w przyszłości.

W odpowiedzi danej aniołowi, który mówił do mnie, słowa PANA zabrzmiały zmiłowaniem i pociechą. Po czym anioł, który mówił do mnie, takie dał mi polecenie: Rozgłaszaj, że tak powiedział PAN Zastępów: Darzę Jeruzalem i Syjon ogromną miłością, lecz gniew mój zaciążył nad narodami pysznymi, bo gdy Ja się gniewałem tylko trochę, one przesadziły w karaniu. Dlatego tak mówi PAN: Ze zmiłowaniem wracam do Jeruzalem, dom mój [świątynia] tam stanie znowu - wyrocznia PANA Zastępów - i sznur mierniczy będzie rozciągany w Jerozolimie. I to jeszcze głoś: Tak mówi PAN Zastępów: Miasta moje znowu zakwitną dobrobytem, Pan pocieszy Syjon i znowu wybierze sobie Jeruzalem. (Za 1:13-17)

Rozgłaszaj: Zachariaszowi zostało zlecone , żeby wygłosić przesłanie o Bożej gorliwości o Jeruzalem (Za 1:14) i pewnego zniszczenia jego wrogów (Za 1:15; 2:4). Uczyń to przesłanie częścią swojego życia. Ogłaszaj wszędzie, że Bóg ma wielką gorliwość o Jeruzalem, jego lud i o jego przeznaczenie.

Rozgłaszaj, że tak powiedział Pan Zastępów: Darzę Jeruzalem i Syjon ogromna miłością. (Za 1:14)

Żarliwość Boga: Objawienie Bożej gorliwości było sednem przesłania, jakie miał przekazać Zachariasz w wersetach 14-17. Bóg ma żarliwość, płonące pragnienie do swojego ludu i swoich zamiarów wobec niego. Musimy wzrastać w naszym zrozumieniu i doświadczaniu Bożych emocji. Jego pragnienie manifestuje się w Jezusie jako pełnego uczuć Oblubieńca, pełnego mocy Króla I sprawiedliwego Sędziego, który usuwa wszystko co stoi na przeszkodzie miłości.

Ze zmiłowaniem wracam do Jeruzalem, dom mój [świątynia] tam stanie znowu. (Za 1:16)

Żarliwy by zbudować świątynię: Jezus zbuduje swój dom (świątynię 6:12) jako miejsce swojego tronu (Ez 43:6-7) i centralnego punktu swojego działania w Tysiącletnim Królestwie.

Przyjdzie mąż [Jezus], a imię jego Odrośl… zbuduje świątynię PAŃSKĄ. (Za 6:12)

I usłyszałem, jak ktoś mówił do mnie od strony świątyni… . Rzekł do mnie: Synu człowieczy, to jest miejsce tronu mojego,… gdzie chcę na wieki mieszkać pośród Izraelitów. (Ez 43:6-7)

Pan pomagał Zorobabelowi zbudować świątynie w pokoleniu Zachariasza. (Za 4:6-10). Ukończył ją on w pięć lat, poświęcił ją w marcu 516 r. p.n.e. (Ezd 6,15). Jezus nazwał świątynię Zorobabela domem modlitwy i wyraził o nią swoją żarliwość. (Mt 21:13; J 2:17).

Sznur mierniczy: Sznur mierniczy był narzędziem do mierzenia, używany do projektów budowlanych. Rozciąganie liny nad miastem mówiło o poszerzaniu jego granic. Tutaj, symbolizuje ono wznowienie budowy i poszerzeniu Jeruzalem oraz świątyni. Budowa ta rozpoczęła się za pokolenia Zachariasza i ponownie w 1948 r. ale proroctwo wypełni się w pełni dopiero w tysiącletnim królestwie.

…wracam do Jeruzalem… i sznur mierniczy będzie rozciągany w Jerozolimie. (Za 1:16)

Gniew mój zaciążył: Pan podaje swoje powody, dlaczego pała takim wielkim gniewem na narody. (Za 1:15). Był na nie zły, ponieważ wykroczyły ponad nadany przez Boga nakaz do dyscyplinowania Judy.

lecz gniew mój zaciążył nad narodami pysznymi, bo gdy Ja się gniewałem tylko trochę, one przesadziły w karaniu. (Za 1:15)

Gniew mój zaciążył: Pan Bóg gniewa się na narody, które okrutnie uciskały Izrael. Muszą one przyznać się do swojego grzechu I nawrócić się, aby powstrzymać Boży sąd, który się na nie zbiera.

Rozgniewałem się na mój naród… Wydałem je w twoje ręce, ty [Babilon] nie miałaś dla niego litości. Sprawiłaś, że starcom twe jarzmo zaciążyło ogromnie. (Iz 47:6)

Narody mogą wykroczyć ponad to czego, chce od nich Pan. On suwerennie zezwala narodom ćwiczyć ich wolną wolę przez to, że odmawiają one być posłuszne Jego planowi wobec nich. Następnie Pan sądzi je za ich nieposłuszeństwo. Bóg w suwerenny sposób wyznacza granice, tego jak daleko pozwala On jakiemukolwiek krajowi wykroczyć poza Jego wolę. Nawet gdy narody grzeszą, Pan nadal wypełnia swoje wyższe cele.

Pan obiecał, że miasta Judy (Za 1:12) będą prosperować ponad miarę (Za 1:17). To po części wypełniło się za pokolenia Zachariasza i nawet bardziej od 1948 r. Jednakże, pełnia Jego błogosławieństwa w miastach Izraela pojawi się po ponownym przyjściu Jezusa, który zamieszka w Jeruzalem. (Za 1:16).

I to jeszcze głoś: Tak mówi PAN Zastępów: Miasta moje znowu zakwitną dobrobytem, PAN pocieszy Syjon i znowu wybierze sobie Jeruzalem. (Za 1:17)

Miasta moje: Pan twierdzi, że miasta Izraela są Jego własnością. (Za 1:17). On będzie osobiście się o nie troszczył, zaopatrywał i strzegł te miasta jako Jego dziedzictwo. (2:4-5; Ps 2:8-9).

Ale wybrałem Jerozolimę, aby tam było moje Imię. (2 Krn 6:6)

Druga wizja: Cztery rogi i czterech rzemieślników (Za 2:1-4)

Zachariasz ujrzał cztery rogi reprezentujące światowe pogańskie mocarstwa, które rozproszyły Izrael. (Za 2:1-2). Druga wizja dostarcza więcej szczegółów na temat Bożego przesłania o pocieszeniu. (Za 1:13,17). Ukazuje nam, jakie są Boże zamiary wobec pogańskich mocarstw, na których "zaciążył jego gniew”. (1:15)

Później podniósłszy oczy patrzyłem. I oto zobaczyłem cztery rogi. Co one oznaczają? - zapytałem anioła, który mówił do mnie. A on odpowiedział: To są rogi [mocarstwa], które przygniotły Judę, i Jeruzalem. (Za 2:1-2)

Rogi: Rogi są symbolem władzy. (Pwt 33:17; 1 Sam 2:10; 1 Krl 22:11; Ps 18:2; 22:21; 75:10; 89:17,24; 92:10; 112:9; 132:17; Jr 48:25; Ez 29:21; Dn 7:7-8, 24; 8:3, 5-6, 20-21; Ap 5:6; 13:1; 17:3,7,12). Zwierzęta używały swoich rogów by się bronić i atakować.

Co one oznaczają: Zachariasz zapytał anioła ,,interpretującego” o objaśnienie rogów (Za 2:2). Rogi są imperiami, które rozproszyły Izrael. (Za 2:2) i ucisnęły go swoimi rogami.

Cztery rogi: Reprezentują on prawdopodobnie Babilon, Medo-Persję, Grecję i Rzym — cztery światowe pogańskie imperia, które ujrzał Daniel. (Dn 2:31-45; 7:2-13). Czasy pogan rozpoczęły się, gdy król Babilonu- Nabuchodonozor gnębił Jerozolimę i zakończą się, gdy to Antychryst będzie ją uciskał. Daniel zobaczył te same cztery światowe pogańskie imperia w czterech metalach wielkiego posągu (Dn 2) oraz w wizji czterech bestialskich imperiów (Dn 7). Większość żydowskich komentatorów identyfikuje cztery królestwa z Babilonem, Persją, Grecją i Rzymem.

Niezależnie od tego jak, kto, to interpretuje, Bóg z pewnością zniszczy każdy naród, który uciskał czy gnębił Izraela.

Pocieszeniem dla Izraela miało być zapewnienie ich ostatecznego wyzwolenia spod władzy pogan. Z powodu użycia symboli, Izrael nie mógł być pewny, który naród wystąpi przeciwko niemu jako kolejny “róg”.

Juda, Izrael i Jeruzalem: Trzy nazwy “Juda, Izrael I Jeruzalem,” (Za 2:2) odnoszą się w pełni do całego narodu, bez względu na to, na który etap historii patrzymy.

Zachariasz ujrzał czterech rzemieślników obalających owe cztery imperia, które zaatakowały Izrael (Za 2:3-4).

Następnie pokazał mi Pan czterech rzemieślników. A kiedy zapytałem: Do jakiej pracy oni spieszą? - odpowiedział: Tamte rogi przygniotły Judę, tak iż nikt nie mógł podnieść głowy, ci zaś przyszli, aby napełnić je trwogą i strącić rogi narodów, które powstały przeciw ziemi judzkiej, aby ją zniszczyć. (Za 2:3-4)

Rogi, które przygniotły Judę: Anioł powtarzał (Za 2:4) to, co właśnie powiedział (Za 2:2), żeby podkreślić ważność cierpienia Judy, gdy została ona przygnieciona tak, aby nikt nie mógł podnieść swojej głowy.

Czterech rzemieślników: Rzemieślnicy- budowniczy mieli młoty, tak aby łatwo roztrzaskać kruche baranie rogi. Owi rzemieślnicy byli Bożymi narzędziami sądu, by zniszczyć złe imperia "rogów”. Rzemieślnik pochodzi z hebrajskiego słowa harash, które oznacza "pracownika zajmującego się drewnem lub metalem”:

Aby napełnić je trwogą i strącić: Tych czterech imperiów- rzemieślników przerazi i wygna imperia "rogów”, które rozproszyły Izrael. Ma to w sobie wydźwięk proroctwa Dawida, który zapowiedział, że Bóg przerazi narody w swoim gniewie (Ps 2:5). Bóg jest zdeterminowany by zniszczyć te narody, które uciskały Izrael swoimi rogami.

Bóg przeklnie każdego, kto przeklina Izrael (Rdz 12:3). Narody ziemi, uważajcie, Bóg patrzy, nawet gdy cierpliwie czeka na właściwy czas, aby sądzić tych, którzy atakują Izrael. Pełnia tego proroctwa wypełni się z końcem wieku (Za 10:3-9; 12:3-9; 14:2-5,12-16). Imperium Antychrysta z pewnością upadnie, dlatego, że poprowadzi ono inne narody aby zaatakowały Izrael (12-14).

Izrael jest niezniszczalny z powodu Bożego przymierza z nim. Pan obiecał koniec wszystkich narodów, które nękały Izrael, ale nie zniszczy on samego Izraela (Jr 30:11).

Ja bowiem jestem z tobą - wyrocznia Pana - by cię wybawić. Zgotuję zagładę wszystkim narodom, między którymi cię rozproszyłem, ciebie zaś nie wyniszczę. Ukarzę cię jednak sprawiedliwie… (Jr 30:11)

W tych dwóch wizjach w Za 1: prorok objawia Boże żarliwe serce, wzywa Izrael do pokuty, ostrzegając ich przed sądem i obiecując im pełne zbawienie, odnowienie oraz ochronę. Izrael może być zachęcony tym, że Pan żarliwie obserwuje wszystkie sprawy, które ich dotyczą.