Teodor, Theodoros z Mopsuestii, Teodor Antiocheńczyk (ok. 350-428), chrześcijański pisarz grecki, kapłan, jeden z ojców Kościoła. Uczeń retora Libaniusza (314-393) i wybitnego erudyty Diodora z Tarsu (ok. 330-393), przyjaciel patriarchy Konstantynopola Jana Chryzostoma (ok. 350-407), nauczyciel.

Od 383 prowadził działalność kaznodziejską w Antiochii, od 392 biskup Mopsuestii w Cylicji. Autor obszernego dzieła dogmatycznego Peri tes anthroposeos (O wcieleniu - 15 ksiąg). Komentator prawie wszystkich ksiąg biblijnych.

Sławny m.in. z tego, że Pieśń nad Pieśniami traktował jako poemat erotyczny, który Salomon ułożył dla swej narzeczonej (osąd ten, jak i inne poglądy Teodora potępił w 553 sobór konstantynopolitański II). Z bogatej spuścizny Teodora zachowały się nieliczne fragmenty.