Słowo migdāl pojawia się w wielu biblijnych nazw miejsc, które mogą się oznaczać: warownie, uzbrojone miasta lub miasta zarządzane przez świątynię z wieżami. (np., Migdol, Ez 29:10; 30:6; Migdal-Szechem, Sdz 9:46 – 49; Migdal-Eder, Rdz 35:21; Migdal-el, Joz 19:38; Migdal-gad, Joz 15:37). Do wcześniejszych moglibyśmy prawdopodobnie zaliczyć: jedną bądź kilka fortec wzdłuż granicy Egiptu oraz wiele uzbrojonych Azjatyckich osad, które uwieczniły się w sztuce Nowego Egipskiego Królestwa. Wiele miast, których nazwy rozpoczynają się słowem migdāl prawdopodobnie zawdzięcza je, nazwom świątyń, które z kolei były ich znakiem rozpoznawczym w czasach MB and LB ages. Wybitne świątynie o grubych ścianach i kilku wieżach odnaleziono w wykopaliskach z Szechem i w kilku innych miastach w Palestynie. Podczas gdy współcześni archeolodzy często nazywają niektóre z tych budynków "migdałowymi świątyniami", niekoniecznie oznaczałyby te migdałowe, które starożytni Hebrajczycy mieli na myśli. Jedynie Migdal-Shechem poparte jest dobrymi dowodami zarówno biblijnymi, jak i archeologicznymi. (Wright 1965: 123 – 28). "Wieża Babel" (Rdz 11:4–5) wydaje się przedstawiać inny przypadek, gdzie migdāl odnosi się do świątyni. Nie ma wątpliwości, iż świadek odtwarza świątynie zigguratu w Babilonii. David Noel Freedman, zakotwiczony słownik biblijny?The Anchor Bible Dictionary (New York: Doubleday 1996, c1992), 6:623